e-Φαρμακείο

θα συμφωνησω απολυτα με την aioannid, ετσι εχουν τα πραγματα. Νομιζω οτι οι παραγοντες να αφησει κανεις τη χωρα του ειναι πολλοι, διοτι δεν μιλαμε μοναχα για δουλεια στο εξωτερικο, μιλαμε για ζωη και δημιουργια, και ολα αυτα πρεπει να εχουν μια ισορροπια για να μπορεσει καποιος να ζησει σαν φυσιολογικος ανθρωπος.

να εχετε μια ομορφη μερα ολοι σας!

Αρκετές φορές έχω σκεφτεί ότι θα ήθελα πολύ να ξέρω τι θα σκεφτόμουν αν είχα κ εγώ την αβεβαιότητα της δουλειάς, αλλά δυστυχώς δεν είναι εφικτό..Πάντως θα ήθελα πολύ να σκεφτόμουν όπως τώρα..
Το να φύγεις από τον τόπο σου, δεν είναι καθόλου δύσκολο, αν αυτός ο τόπος είναι η Ελλάδα, που δ σου προσφέρει τίποτε, και ίσα ίσα σου ζητάει πάρα πολλά. Το συναισθηματικό κομμάτι για μένα πλέον δεν υπάρχει, γιατί το έζησα, και είδα ότι δεν είναι καθόλου δύσκολο να κάνεις νέες παρέες όπου και αν πας και να βρεις άτομα που θα σε αγαπάνε και θα σε στηρίζουν..
Και από τη στιγμή aioannid που επειδή έβγαλες τον μεγαλύτερο βαθμό και το κράτος θα έπρεπε να ενδιαφερθεί για σένα αλλά δεν το κάνει, εσύ γιατί θα πρέπει να του κάνεις τη χάρη και να μείνεις άνεργος σε μια άκρη και να περιμένεις;
Ας απομηθοποιήσουμε λοιπόν μερικά πράγματα, τίποτε δεν είναι δύσκολο και ακατόρθωτο αν πραγματικά είμαστε αποφασισμένοι..
Φυσικά και το καλύτερο για όλους θα ήταν να μείνουμε στη χώρα μας, να μας βοηθήσει να ζήσουμε και να τη βοηθήσουμε και εμείς να αναπτυχθεί, αλλά από τη στιγμή που δεν είναι όλα τόσο ιδανικά, γιατί να είμαστε εμείς αυτοί που θα την πληρώσουν;

Και επειδή η κουβέντα έχει αρχίσει να παίρνει άλλου είδους διαστάσεις, και να παρεκλίνει από το αρχικό θέμα.. ας βρεθεί κάποιος να μας ξαναβάλει στον ίσιο δρόμο!!!

Και εσύ "aioannid" με αποκαλείς;;;
Προφανώς δεν κατάλαβες ακριβώς τι εννοούσα!Λοιπόν,εγώ δεν έφυγα,γιατί προτεραιότητα μου είανι πλέον να στηρίξω εγώ αυτούς που με στήριζαν τόσα χρόνια. Αυτό πολύ απλά...!Ο καθένας κάνει τις επιλογές του με βάση τα δικά του δεδομένα! Κάποιος άλλος μπορεί να μην μπορεί να κάνει για οικονομικούς λόγους το βήμα παραπάνω και κάποιος άλλος για τον "χ" ή "ψ" λόγο.

Είναι αλήθεια ότι πλέον το να πας στο εξωτερικό δεν είναι κάτι το δύσκολο. Πιστεύω ότι μεγαλύτερη σημασία έχει το τι θέλει κάποιος να κάνει και πόσο πολύ θέλει να το κάνει. Ναι έχετε δίκιο ότι το να έχουμε την ασφάλεια του ήδη υπάρχοντος φαρμακείου μας δίνει περισσότερες ευκαιρίες και γενικά διευκολύνει αρκετά τα πράγματα στο να κηνυγήσουμε τις επιστημονικές μας φιλοδοξίες. Όμως με την υπάρχουσα νομοθεσία κάποια στιγμή θα έχουμε και μεις το δίλημμα να διαλλέξουμε μεταξύ φαρμακείου και οτιδήποτε άλλου. Έτσι είναι ο νόμος, τουλάχιστον τώρα. Εγώ ασχολούμαι με την φαμακοχημεία, άλλος με τα προϊόντα φυσικής προέλευσης, άλλος με το μάρκετινγκ, άλλος με τη φαρμακολογία και τη βιοτεχνολογία, άλλος δουλεύει σε βιομηχανία. Όμως δεν μπορεί κανείς στο μέλλον να έχει και φαρμακείο και να κάνει και κάτι άλλο ταυτόχρονα σαν επάγγελμα είτε στην Ελλάδα, είτε στο εξωτερικό. Δεν έχουμε το δικαίωμα βάσει νόμου. Οπότε αργότερα βλέπουμε.....

Προφανώς δεν τίθεται μόνο θέμα νόμου, αλλά κυρίως χρόνου. Το ωράριο του φαρμακείου δεν σου αφήνει περιθώρια για άλλη επαγγελματική δραστηριότητα, εφόσον προσδοκάς να είσαι πάροχος πρωτοβάθμιων υπηρεσιών υγείας και όχι αυτός που θα κλείνει απλώς το ταμείο.

Aυτό με το ωράριο που λες είναι και η βάση του νόμου για αυτό το οποίο εξηγώ. Ακόμα και άλλον φαρμακοποιό να έχεις υπεύθυνο φαρμακείου δεν μπορείς να το κρατήσεις στο όνομά σου αν δεν είσαι εκεί ο ίδιος σύμφωνα με το νόμο. Αυτό ισχύει τώρα.

Προφανώς δεν μπορείς να υπάρχεις μόνο ως σφραγίδα στις συνταγές και τα τιμολόγια. Απαιτείται και η φυσική σου παρουσία.

Ε εντάξει δεν είναι και τόσο προφανές όταν διάφορα φαρμακεία και κυρίως στις μεγάλες πόλεις λειτουργούν με φαρμακοποιούς υπεύθυνους φαρμακείων ενώ η άδεια είναι στο όνομα άλλου φαρμακοποιού. Επομένως όλα είναι πολύ σχετικά....

Η συζητηση είναι μεγάλη και απο την σκοπια μου μεσα απο το επαγγελμα πιστευω πως δεν μπορει να υπαρξει οικονομικη επιβιωση του φαρμακείου χωρις καποιου είδους πληθυσμιακά κριτηρια. Στο τέλος ολοι θα απαξιωθουμε και θα γινουμε ευκολη λεια για τις πολυεθνικές.
Ας μην νομιζει καθε νεος συναδελφος οτι χωρις πληθυσμιακα κριτήρια θα ανοιξει ενα φαρμακείο που θα εχει μέλλον. Ο αριθμός των υπάρχοντων φαρμακείων είναι ηδη τοσο μεγάλος που αν καταργηθουν τα πληθυσμιακα σε λιγα χρονια το φαρμακείο όπως το ξερουμε θα σβησει. Ο ανταγωνισμός θα δουλεψει για λίγα χρόνια φερνοντας μια "αγρια" κατασταση οπου καποιοι θα επιβιωσουν και καποιοι δεν θα αντεξουν οικονομικα με αποτελεσμα να ειναι ευκολα θυματα σε μια αλλαγη του ιδιοκτησιακου καθεστωτος.
Βεβαια γιατι να αποκλειεται ο νεος συναδελφος απο την αγορα εργασίας;
Και γιατι συνεχίζεται η αισχρή κατα την αποψη μου πωληση των φαρμακείων κατα την συνταξιοδότηση των φαρμακοποιών. Αφου δουλεψες κυριε και ηρθε η ωρα να βγεις στην συνταξη να αποχωρήσεις χωρις να πάρεις αέρα λεφτα για να πουλησεις την θεση σου. Να μην μιλησω και για το θέμα της υποχρεωτικης συνταξιοδοτησης στα 70 που καποιοι (ακομα και στον ΠΦΣ) πολέμησαν πιθανως γιατί εχουν μυστικές πληροφοριες απο τον Αγιο Πέτρο οτι θα τα παρουν μαζί τους

Δεν τελειώνει η συζητηση και οι συνταγες με κυνηγάνε...

Το προφανές σχετίζεται με το νόμο που δεν θα μπορούσε να είναι κάπως διαφορετικός. Τώρα το τι γίνεται στην πράξη απέχει πολύ από τα νόμιμα πλαίσια σε πολλές λειτουργίες του φαρμακείου και το ξέρεις πολύ καλύτερα από μένα. Οπότε ο νόμος υπάρχει και καλώς κατά την άποψη μου, αλλά όπως δείχνει η πράξη δεν είναι ιδιαίτερα δεσμευτικός!