e-Φαρμακείο

13/12/2009
Γερμανική συνταγή στις φαρμακευτικές δαπάνες (ΕΘΝΟΣ)

Tο γερμανικό μοντέλο διαχείρισης των φαρμακευτικών δαπανών μελετά η κυβέρνηση σε μια προσπάθεια να τερματιστεί η ανεξέλεγκτη τα τελευταία χρόνια εκτόξευσή τους και συνακόλουθα να? γιατρευτούν τα δημόσια οικονομικά της χώρας.

Την ώρα που οι φαρμακοποιοί απειλούν για ακόμη μια φορά να «κόψουν την πίστωση» στους ασφαλισμένους οι οποίοι θα καλούνται να πληρώνουν μετρητοίς τα φάρμακα και στη συνέχεια να εισπράττουν από τα ταμεία τους στο «μικροσκόπιο» των αρμόδιων υπηρεσιών των υπουργείων Υγείας και Απασχόλησης τίθενται οι ευρωπαϊκές... συνταγές οικονομίας στο φάρμακο.

Στη χώρα μας η νοσοκομειακή φαρμακευτική δαπάνη ανήλθε το 2007 στο ιλιγγιώδες ποσό των 1.534.329.533 ευρώ όταν το 2001 ήταν 520.538.309 ευρώ. Μέσα σε έξι χρόνια δηλαδή είχαμε αύξηση 195% ή 32% κατά μέσο όρο τον χρόνο (στοιχεία του ΕΟΦ).

Στη Γερμανία οι φαρμακευτικές δαπάνες των ασφαλιστικών ταμείων αυξήθηκαν το 2007 κατά 6 7% σε σχέση με το 2006 πράγμα το οποίο σε μεγάλο βαθμό οφειλόταν στην αύξηση του ΦΠΑ κι όχι σε ανατιμήσεις των φαρμακευτικών εταιρειών (στις ΗΠΑ η αντίστοιχη αύξηση ήταν μόλις 3 8%). Η φαρμακευτική πολιτική στη Γερμανία συνίσταται στις εξής βασικές παραμέτρους:

1 Από το 1989 τα φαρμακευτικά ιδιοσκευάσματα τα έχουν ταξινομήσει σε κατηγορίες ανάλογα με τη δραστική τους ουσία και τη θεραπευτική τους δράση. Δεν υπάρχει δηλαδή ενιαία λίστα φαρμάκων. Στη χώρα μας ναι μεν υπάρχει νόμος που προβλέπει κάτι ανάλογο αλλά δεν έχει ποτέ εφαρμοστεί καθώς αντιδρούν όσοι δεν θέλουν να υπάρχει έλεγχος στη συνταγογράφηση.

2 Από το 1989 επίσης όρισε ανώτερες τιμές φαρμάκων που καταβάλλουν τα ασφαλιστικά ταμεία. Για τον καθορισμό τους χρησιμοποιείται ένας μαθηματικός τύπος μέσω του οποίου κατατάσσονται τα φάρμακα σε θεραπευτικές κατηγορίες με τις τιμές τους και τα ασφαλιστικά ταμεία αποζημιώνουν μέχρι εκεί που οι τιμές των φαρμάκων βρίσκονται στο 1/3 κάθε κατηγορίας. Στη χώρα μας τα Ταμεία πληρώνουν το φάρμακο που θα επιλέξει ο κάθε γιατρός στη λιανική τιμή που ορίζει το υπουργείο Ανάπτυξης.

3 Από το 2002 ο κάθε φαρμακοποιός έχει τη δυνατότητα να δώσει στον ασθενή αντί του φαρμάκου που έχει γράψει ο γιατρός κάποιο άλλο όμοιο ή ισοδύναμο (άλλης εταιρείας) εφόσον είναι φτηνότερο για να μην επιβαρύνονται τα ασφαλιστικά ταμεία. Το ίδιο μέτρο εφαρμόζεται σε Ιταλία Σουηδία Βέλγιο Φινλανδία και άλλες χώρες.

4 Πέρα από τον καθορισμό ανώτατων τιμών στη Γερμανία τα ασφαλιστικά ταμεία έχουν τη δυνατότητα να υπογράφουν εκπτωτικά συμβόλαια με φαρμακευτικές εταιρείες. Οι φαρμακοποιοί μάλιστα υποχρεούνται να χορηγούν φάρμακα βάσει αυτών των συμβολαίων. Τα νοσοκομεία επίσης αγοράζουν τα φάρμακα με διαγωνισμούς πετυχαίνοντας μεγάλες εκπτώσεις.

Οι ευρωπαϊκές... συνταγές οικονομίας στο φάρμακο βρίσκονται στα γραφεία των αρμόδιων υπηρεσιών των υπουργείων Υγείας και Απασχόλησης και απομένει να δούμε ποια θα είναι η τελική απόφαση της κυβέρνησης.

Αύξηση-ρεκόρ σημείωσε η φαρμακευτική δαπάνη στη χώρα μας σε αντίθεση με τη λογικευμένη που έγινε σε διάφορες χώρες της ΕΕ.

Κ. ΛΟΥΡΑΝΤΟΣ

Τα χρέη σπάνε όλα τα ρεκόρ

«Οι καθυστερήσεις των πληρωμών από αρκετά ασφαλιστικά ταμεία και ειδικά από τον ΟΠΑΔ (Δημόσιο) έχουν σπάσει κάθε προηγούμενο ρεκόρ» αναφέρει ο πρόεδρος του Φαρμακευτικού Συλλόγου Αττικής Κώστας Λουράντος. «Ηδη στον ΟΠΑΔ έχουν συσσωρευτεί οφειλές από τον Μάιο του 2009 που ανέρχονται σε περίπου 100 εκατ. ευρώ. Από το Ταμείο της ΔΕΗ οφειλές 1.835.204 ευρώ από το ΤΣΜΕΔΕ 3.686.400 ευρώ. Στην Εμπορική Τράπεζα οφειλές 2 5 εκατ. ευρώ... Επίσης διακόπτουμε από 1-1-2010 τη συνεργασία με το Ταμείο του πρώην ΥΕΝ διότι έχει οφειλές από τον Σεπτέμβριο του 2008!».

Δ. ΒΑΓΙΩΝΑΣ

Ανησυχία και για το επάγγελμα

Ο πρόεδρος του Πανελλήνιου Φαρμακευτικού Συλλόγου κ. Βαγιωνάς επισημαίνει τις ανησυχίες των φαρμακοποιών για την πιθανή «απελευθέρωση» του φαρμακευτικού επαγγέλματος. «Οποιαδήποτε τέτοια κίνηση έρχεται σε αντίθεση με την κοινοτική οδηγία αλλά και με την πραγματικότητα δεδομένου ότι η χώρα μας ήδη έχει τα περισσότερα φαρμακεία σε σχέση με τον πληθυσμό ενώ την τελευταία τριετία άνοιξαν 2.600 νέα φαρμακεία» καταλήγει ο κ. Βαγιωνάς.

ΓΙΑΝΝΑ ΜΠΑΛΗ