e-Φαρμακείο

Tου Πασχου Μανδραβελη / pmandravelis@kathimerini.gr
Το 1997 ο αντιπρόεδρος των ΗΠΑ Αλ Γκορ βρέθηκε σε εξαιρετικά δύσκολη θέση. Δημοσιογραφικές πληροφορίες ανέφεραν ότι υπέπεσε σε ομοσπονδιακό αδίκημα. Κατά τη διάρκεια της προεκλογικής εκστρατείας, το 1996, τηλεφώνησε σε μερικούς φίλους του και χρηματοδότες του Δημοκρατικού Κόμματος, μέσα από το γραφείο του στον Λευκό Οίκο! Η ζημία του Δημοσίου ήταν ασήμαντη -μερικά δολάρια μόνο- αλλά το αδίκημα μεγάλο: χρησιμοποιήθηκε δημόσια περιουσία για κομματικούς σκοπούς! Για τον λόγο αυτό το υπουργείο Δικαιοσύνης ξεκίνησε ανεξάρτητη έρευνα, η οποία έκλεισε όταν ο δεύτερος τη τάξει πολιτειακός παράγων των ΗΠΑ ζήτησε ταπεινά συγγνώμη από τον αμερικανικό λαό και υποσχέθηκε ότι δεν θα το ξανακάνει!
Στην Ελλάδα αυτά είναι ψιλά γράμματα. Οι υπουργοί δεν ελέγχονται ούτε για τα έξοδα που κάνουν στο «Four Seasons» και τις λιμουζίνες που νοικιάζουν στο Παρίσι, θα ελεγχθούν όταν χρησιμοποιούν τα κρατικά τηλέφωνα για κομματικούς σκοπούς;
Υπήρξε όμως ένα δημοσίευμα το Σάββατο το οποίο δεν διαψεύσθηκε, αλλά δεν θέλουμε και να το πιστέψουμε. Αντιγράφουμε: «Μια υπουργός έπαθε την πλάκα της, όταν διαπίστωσε ότι ο λογαριασμός του προσωπικού κινητού του προκατόχου της, νεοδημοκράτη υπουργού, ξεπέρασε τον περασμένο μήνα τις... 107.000 ευρώ! Αρχισε να αναρωτιέται πώς μπορεί να συμβαίνει κάτι τέτοιο κι από την έρευνα αποκαλύφθηκε ότι ο κύριος υπουργός είχε μοιράσει μερικές δεκάδες κινητά σε κουμπάρους, κολλητούς και φίλους και άρχοντας όπως είναι (με τα δικά μας τα λεφτά) είχε ζητήσει όλα να αθροιστούν σε έναν λογαριασμό - του δικού του κινητού! Μου λένε ότι ακόμη ψάχνουν να βρουν ποια είναι αυτά τα κινητά και σε ποιους δόθηκαν. Την ίδια εξίσωση προσπαθούν να λύσουν και στο υπουργείο Παιδείας, όπου βρέθηκαν στο γραφείο υπουργού (του Αρη δηλαδή) χρεωμένα 50 κινητά (!) και από 20 σε καθέναν από τους δύο υφυπουργούς του, Ταλιαδούρο και Λυκουρέντζο. Ενημερώνω σχετικά τους κυρίους (πρώην) υπουργούς ότι αναζητούνται πρώτον, οι λογαριασμοί (που εμείς πληρώσαμε), όπως και οι κάτοχοι των κινητών για τα περαιτέρω.... Επίσης στο ίδιο υπουργείο, προφανώς για τα περαιτέρω, αναζητούνται οι παραλήπτες... 5.000 ανθοδεσμών (!!!), καθώς και 2.000 μερίδων φαγητού που δόθηκαν στη διάρκεια μιας εκδήλωσης που οργάνωσε ο προκάτοχος του Αρη, υπουργός κύριος Στυλιανίδης...», («Τα Νέα» 17/10/2009).
Σε οποιαδήποτε πολιτισμένη χώρα μια τέτοια είδηση θα ήταν αφορμή για επίσημη έρευνα. Θα μαθαίναμε τουλάχιστον ποιοι πήραν τα τηλέφωνα. Στην Ελλάδα ούτε τα ΜΜΕ δεν συγκινούνται. Οι θαμώνες των παραθύρων δεν είναι μόνο εξαιρετικά χουβαρντάδες με τα λεφτά των φορολογουμένων, θεωρούν εαυτούς και πολιτικά ορθούς. Ενώ θα έκαναν μεγάλο θέμα μια λέξη που θα έλεγε ο κ. Σπηλιωτόπουλος για το θέμα της διαδοχής και θα το συζητούσαν επί μέρες στα «δελτία», ο λογαριασμός των 107.000 ευρώ σε ένα μόνο κινητό και οι 5.000 ανθοδέσμες βαφτίζονται λεπτομέρειες της πολιτικής ζωής, ανάξιες σχολιασμού. Αν, μάλιστα, κάποιος τα αγγίξει θεωρείται λαϊκιστής. Και φυσικά, ουδένα απασχολεί ότι αυτά είναι έξοδα που έκαναν υπουργοί μιας κυβέρνησης, η οποία είχε ως μόνη πολιτική πρόταση ότι «εμείς θα είμαστε πιο ηθικοί και θα περιορίσουμε τις σπατάλες»...

21/10/2009